Θεόφιλος Τσιμπούκας
Ο Θεόφιλος Τσιμπούκας μεγάλωσε στην Καλαμάτα, σπούδασε και ανδρώθηκε χορευτικά στα Ιωάννινα και ύστερα από ένα πέρασμα από τη Χίο και από μια σύντομη επιστροφή στη φοιτητική πόλη της καρδιάς του, κατέληξε στην πρωτεύουσα του θεσσαλικού κάμπου, τη Λάρισα.
Αρχικά, στην Καλαμάτα ήταν χορευτής από τα (5) πέντε του έτη και για εννέα (9) χρόνια στο Κέντρο Λαογραφικών Μελετών Καλαμάτας (Κ.Λ.Μ.Κ.), όπου δάσκαλος και ιδρυτής είναι ο νονός του Δημήτρης Δημέας, ο οποίος του μετέδωσε και την αγάπη του για το χορό και τη λαογραφία, δείχνοντάς του τα πρώτα χορευτικά του βήματα. Το «μικρόβιο» βέβαια υπήρχε μέσα του εκ γενετής, καθώς τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς του χόρευαν σε συλλόγους της Μεσσηνίας, με μπροστάριδες τους γονείς του και ειδικά τον πατέρα του, Ευστάθιο Τσιμπούκα, ιδρυτή και δάσκαλο της πρώτης χορευτικής ομάδας του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού του, της Θουρίας Μεσσηνίας. Στο Κ.Λ.Μ.Κ. έλαβε μέρος σε πολλές παιδικές παραστάσεις, ώσπου στην εφηβεία του έλαβε μέρος, όντας μέλος του Τμήματος ενηλίκων/παραστάσεων, στη βραβευμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού παράσταση με τίτλο : «Σε ένα ζεϊμπέκικο πιασμένη η ζωή μας».
Εν συνεχεία, το 2013 μετακόμισε στα Ιωάννινα για σπουδές στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου της πόλης και παράλληλα ήταν χορευτής της Χορευτικής Ομάδας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (Χ.Ο.Π.Ι.) με δασκάλα την Αναστασία Φυλακτακίδου, του Πολιτιστικού Συλλόγου η «Λούτσα» με δάσκαλο το Βασίλη Ράπτη (έναν εκ των σημαντικότερων δασκάλων και ερευνητών/λαογράφων της περιοχής), του πολιτιστικού συλλόγου Ανθοχωρίου Μετσόβου με δασκάλους τους αδελφικούς φίλους του πλέον, Αλέξανδρο Σαχίνη και Δημήτρη Γιαννούλη καθώς και του Συλλόγου Κρητών Φοιτητών Ιωαννίνων με δάσκαλο τον Αλέξανδρο Μαγκλάρα.
Επιπλέον, θεωρεί δάσκαλό του και το Βαγγέλη Γούσια, τον μεγαλύτερο σε ηλικία ενεργό δάσκαλο στην περιοχή των Ιωαννίνων, από τον οποίο διδάχτηκε την ηπειρώτικη παράδοση μέσω πολλών κλειστών σεμιναρίων και ιδιαιτέρων μαθημάτων. Στους προαναφερθέντες συλλόγους υπήρξε χορευτής και ενεργό μέλος κατά τη διάρκεια σχεδόν όλων των φοιτητικών του χρόνων, με συνέπεια και αφοσίωση, βοηθώντας ουσιαστικά στην πραγματοποίηση πολυάριθμων, εκδηλώσεων, θεματικών παραστάσεων, γλεντιών, εκδρομών κ.ά. Μάλιστα, στη Χ.Ο.Π.Ι., λειτουργούσε υποστηρικτικά και στο κομμάτι της διδασκαλίας. Ιδιαίτεροι σταθμοί στη χορευτική του πορεία ήταν οι εξής θεματικές παραστάσεις : «Οι θύμησες που θύμισες», «Άνδρας, αφέντης του σπιτιού κι απαντοχή του κόσμου» και ο «Ντουνιάς» (μια ιδιαίτερη παράσταση με ελληνικούς αλλά και βαλκανικούς χορούς).
Επιπλέον, θεωρεί δάσκαλό του και το Βαγγέλη Γούσια, τον μεγαλύτερο σε ηλικία ενεργό δάσκαλο στην περιοχή των Ιωαννίνων, από τον οποίο διδάχτηκε την ηπειρώτικη παράδοση μέσω πολλών κλειστών σεμιναρίων και ιδιαιτέρων μαθημάτων. Στους προαναφερθέντες συλλόγους υπήρξε χορευτής και ενεργό μέλος κατά τη διάρκεια σχεδόν όλων των φοιτητικών του χρόνων, με συνέπεια και αφοσίωση, βοηθώντας ουσιαστικά στην πραγματοποίηση πολυάριθμων, εκδηλώσεων, θεματικών παραστάσεων, γλεντιών, εκδρομών κ.ά. Μάλιστα, στη Χ.Ο.Π.Ι., λειτουργούσε υποστηρικτικά και στο κομμάτι της διδασκαλίας. Ιδιαίτεροι σταθμοί στη χορευτική του πορεία ήταν οι εξής θεματικές παραστάσεις : «Οι θύμησες που θύμισες», «Άνδρας, αφέντης του σπιτιού κι απαντοχή του κόσμου» και ο «Ντουνιάς» (μια ιδιαίτερη παράσταση με ελληνικούς αλλά και βαλκανικούς χορούς).
Ύστερα από (6) έξι χρόνια στα Ιωάννινα, γεμάτος από θεματικές παραστάσεις και από πληθώρα βιωμάτων κι εμπειριών από τα μοναδικά ηπειρώτικα πανηγύρια, εκπλήρωσε τη στρατιωτική θητεία του στο νησί των αρωμάτων και της μαστίχας, τη Χίο, όπου υπήρξε χορευτής για σχεδόν (1) ένα έτος του Πολιτιστικού Συλλόγου Νεοχωρίου : ο «Άγιος Μηνάς», με δάσκαλο τον εμβληματικό για το νησί Σίμο Καραολάνη.
Το 2020 επέστρεψε στην πόλη της καρδιάς του, τα Ιωάννινα, για μεταπτυχιακές σπουδές, όπου και συνέχισε να χορεύει στη Χ.Ο.Π.Ι. και τη Λούτσα, συλλόγους με τους οποίους η σχέση τους είναι πλέον παραπάνω από φιλική.
Τέλος, για επαγγελματικούς λόγους, το 2022 μετακόμισε στη Λάρισα, όπου από την πρώτη κιόλας στιγμή εντάχθηκε στην οικογένεια του Κέντρου Λαογραφικών Ερευνών (ΚΕ.Λ.Ε.), όπου δάσκαλοι και ιδρυτές είναι ο Κώστας Γκιτέρσος και η Ειρήνη Σιαμπέτα (πρωταγωνιστές στο χορευτικό χάρτη της Θεσσαλίας). Η πρώτη θεματική παράσταση δεν άργησε, καθώς όντας χορευτής στο ΚΕ.Λ.Ε. μόλις (4) τέσσερεις μήνες, έλαβε μέρος σε μια ξεχωριστή παράσταση/αφιέρωμα στη Μικρά Ασία με αφορμή τα (100) εκατό χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή, με τίτλο : "Σαν σμίγουνε καρσι Ανατολή και Δύση". Η συγκεκριμένη παράσταση κατέχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του, διότι η καταγωγή του πατέρα του είναι από τα Βουρλά της Σμύρνης.
Πολύ γρήγορα μεταξύ των δασκάλων του ΚΕ.Λ.Ε. και του ιδίου, δημιουργήθηκε μια σχέση βαθιάς εκτίμησης, χορευτικής αλλά και ανθρώπινης, και ύστερα από προτροπή του Κώστα Γκιτέρσου, αποδέχτηκε την τιμητική πρόταση να ενταχθεί στο διδακτικό δυναμικό του ΚΕ.Λ.Ε. Από το Σεπτέμβρη του 2023, οι δάσκαλοι/ιδρυτές του ΚΕ.Λ.Ε. του έχουν εμπιστευτεί το παράρτημα : «ΚΕ.Λ.Ε. Ιπποκράτης» στη συνοικία του Ιπποκράτη στη Λάρισα καθώς και τη διδασκαλία της χορευτικής ομάδας του Συλλόγου Γυναικών Β.Ηπείρου : η «Άσβεστη Φλόγα».
Πολύ γρήγορα μεταξύ των δασκάλων του ΚΕ.Λ.Ε. και του ιδίου, δημιουργήθηκε μια σχέση βαθιάς εκτίμησης, χορευτικής αλλά και ανθρώπινης, και ύστερα από προτροπή του Κώστα Γκιτέρσου, αποδέχτηκε την τιμητική πρόταση να ενταχθεί στο διδακτικό δυναμικό του ΚΕ.Λ.Ε. Από το Σεπτέμβρη του 2023, οι δάσκαλοι/ιδρυτές του ΚΕ.Λ.Ε. του έχουν εμπιστευτεί το παράρτημα : «ΚΕ.Λ.Ε. Ιπποκράτης» στη συνοικία του Ιπποκράτη στη Λάρισα καθώς και τη διδασκαλία της χορευτικής ομάδας του Συλλόγου Γυναικών Β.Ηπείρου : η «Άσβεστη Φλόγα».